[17] "Za niebieskimi drzwiami" Marcin Szczygielski

Cześć, cześć kochani ♥

Dzisiaj przygotowałam dla was recenzję książki "Za niebieskimi drzwiami". I w końcu pokonałam blokadę czytelniczą! Zapraszam was do recenzji która będzie trochę chaotyczna c;

Pchełka pieni się jak coca-cola w potrząśniętej puszce, a ja zaczynam mieć już tego dosyć

Głównym bohaterem książki jest Łukasz. Mieszka sam z mamą w Warszawie, a ojca nigdy nie widział. Jego mama cały czas pracuje więc ciężko jej znaleźć czas dla dziecka. Pewnego razu wyjeżdżają na wakacje i ... mają wypadek samochodowy. Łukasz się obudził ale jego mama niestety nie. Leży w szpitalu w śpiączce. Niedługo potem chłopak trafia do cioci Agaty. A tam, dzieją się rzeczy niesamowite.

Niedawno wszedł do kin film na podstawie tej książki. No i jak go zobaczyłam to chciałam bardzo na niego pójść. Ale usłyszałam, że to ekranizacja i postanowiłam przeczytać książkę. No i tu zaczynają się schody. Ja jestem książką bardzo zawiedziona i rozczarowana. Na okładce mamy potwora, w opisie ( który znalazłam kilka minut temu, jest na skrzydełku ;) też jest napisane o Krwawcu a w samej książce znalazłam go tylko dwa  razy.

To była piramida elementów, zupełnie jak wieża z klocków lego- wystarczyłoby, żeby zabrakło jednego w podstawie, a całość by się rozsypała.

Książka nie jest długa bo ma zaledwie 230 stron, ale przez co najmniej połowę było mi się ciężko wciągnąć. Czytałam bo czytałam, ale wszystko wydawało mi się bardzo schematyczne. Wypadek, ktoś w śpiączce, niechciana przeprowadzka a potem odkrycie innego świata oraz żyjącego w nim zła. Narratorem w opowieści jest Łukasz. Dzieci i nastolatkowie mają bujną wyobraźnię więc myślałam, że też będzie fajnie. Skoro jest tam jakiś Krwawiec to może będzie się go bać, zacznie inaczej postrzegać innych, świat? No nie. Opisy były długie, męczyły mnie. Najpierw chłopak narzeka na ciotkę, potem na dzieci ze wsi, potem znowu na ciotkę. Ale gdy uda nam się przebrnąć przez połowę, to możemy zacząć zwiedzać inne wymiary. No właśnie. Na początku w ogóle nie wiedziałam jak on przechodzi przez te drzwi, a raczej nie jak - pukaniem w nie- a kiedy za drzwiami jest korytarz a kiedy inny świat. Gdy chłopak po raz pierwszy przeszedł przez te drzwi zorientowałam się w następnym akapicie. No a gdy już opanujemy pierwsze 100 stron i przejścia, to idzie już z górki.

Ponarzekałam już trochę na fabułę to czas na miejsce akcji. Jest to dom wypoczynkowy w Brzegu o nazwie "Wysoki Klif" oraz "inny wymiar".  I tu nie mam się do czego przyczepić. Poznaliśmy większość pokoi w hotelu, kuchnię, salon, a z każdą wizytą poznajemy coraz lepiej inny wymiar. No większość poznaje ten wymiar. Ja nie kojarzę o nim nic z opisu. Pamiętam tylko 2 zwierzęta tam występujące. Ale to raczej moja wina, a nie autora.
A czy w powieści występuje tu ktoś oprócz Krwawca i Łukasza? Oczywiście. Mamy Cebulkę- sąsiadkę, panią Stasiową- starszą panią która pomaga w Wysokim Klifie, Monę, Pchełkę i Zgryza - trójka dzieciaków  z okolicy oraz ciotkę Agatę nazywaną "Świrnięta Agata".
Ogólnie postacie są ciekawe oraz naprawdę dobrze wykreowane. Jak wszyscy- każda postać ma jakieś wady i zalety. Agresja, otyłość czy nadwrażliwość. Możemy tutaj tez spotkać bardzo dużo emocji. Zaczynając na tych dobrych a kończąc na tych najgorszych.

Trawa, delikatna niczym kocia sierść, faluje lekko na wietrze. Okrągłe liście sprężynowatych drzew szeleszczą w oddali, ale nie są tak daleko, jak wydawało mi się wczoraj.

Powrócę jeszcze na chwilę do  Krwawca. Postać jest ciekawa- w ogóle nie mruga, duże oczy, a źrednice małe jak główki od szpilki, blady, łysy, wysowki, ubrany w garnitur oraz ma pomarszczoną twarz. Przedłuża jeszcze "s", "sz" i "ś". Świetny zły charakter! Podczas pierwszego spotkania jest raczej neutralny, a podczas następnego... nie ma następnego. Drugim i ostatnim "spotkaniem" jest tylko wejście do budynku, powiedzenie mu zdania i już. Koniec.
Ja miałam wrażenie, że główny zarys powieści miał polegać na tym, że chłopak jest niepełnosprawny, odkrywa świat po czym walczy tam ze złem i z Krwawcem. -A wracając do Krwawca to miał takie świetne nitki, dzięki którym zapanował nad ciotką Agatą. Ta w przeciągu nocy stała się prawie cała siwa oraz chodziła po suficie. - Wracając, ma walczyć ze złem, ale tu nie ma żadnej walki. Tutaj są same opisy jak Łukasz i inni się do niej przygotowywują. A sama "walka" trwa bardzo, bardzo krótko.

Tak więc to sobie zacząłem wyobrażać- jakby moje kolano było pełne porozrywanych kabli pozbawionych izolacji. Przeskakują między nimi iskry, robią się spięcia, a kiedy nierozważnie nimi poruszę- wyzwala się piorun.

Opowieść ma coś niesamowitego czyli zakończenie. Spodziewałam się wszystkiego, ale nie tego. Autor potrafi zaskoczyć. I to nie takie proste zakończenie, że ktoś nagle umiera ale takie naprawdę niezłe wow. Ja po zakończeniu książki, zastanawiałam się nad nim chwilę. To jest ogromny plus.
Kurcze przerwano mi i straciłam wątek :P

Przeczytałam jeszcze dwie inne opinie na temat tej opowieści i nie mam bladego pojęcia gdzie inni - z całym szacunkiem dla nich- widzą tu przerażenie. Może tylko ze strony bohaterów. Najgorszą postacią była ciocia po opętaniu ale tam nawet nie było takich emocji. I ciotki też nie było dużo po opętaniu. I ten Krwawiec. Tu jest on może na góra 3 stronach. Gdzie ta jego krwiożerczość? Ta groza, ten strach? Nie wiem. Moim zdaniem książka nie była straszna. I nie widziałam jej przekazu

Podsumowywując uważam, że film na podstawie książki może być fenomenalny - sprawdzę dzisiaj wieczorem- ale książka taka dla mnie nie była. Była schematyczna, opisy bardzo mnie męczyły, "inny wymiar" w ogóle mnie nie zachwycił swą urodą, nie mogłam się też jakoś wbić w tą powieść.
Autora nie skreślę ponieważ czytałam inne jego książki i mi się podobały.
Jeśli jednak sami chcielibyście ocenić tą opowieść to serdecznie do tego zapraszam ponieważ kupując tę książkę pomagasz! Złotówka ze sprzedaży każdego egzemplarza jest przeznaczona na pomoc dla podopiecznych Fundacji Ewy Błaszczyk „Akogo”.

★★★☆☆☆☆☆☆☆

A przede wszystkim- pamiętajcie! nigdy nie pukajcie do drzwi zbyt długo! Bo nawet jeśli okaże się, że nie ma za nimi nikogo, to jednak ktoś może wam otworzyć.

Książka bierze udział w wyzwaniach: 

Przeczytam tyle ile mam wzrostu: 1,8 +16,1/170

Karciane wyzwanie książkowe

Czytaliście, albo oglądaliście? Co wy sądzicie?
Zaczytanych chwil
Olcia